Spiramycine
voor veterinair gebruik
Farmacodynamiek
Spiramycine is een antibioticum behorende tot de familie van de macroliden. Spiramycine interfereert met de bacteriële eiwitsynthese door reversibel te binden aan de bacteriële 50 S subeenheid van de ribosomen. Dit leidt tot een inhibitie van de bacteriële eiwitsynthese en daardoor een stop van de bacteriële groei. Het effect is in hoofdzaak beperkt tot snel groeiende bacteriën en mycoplasma. Spiramycine werkt voornamelijk bacteriostatisch. Het antimicrobiële spectrum van spiramycine omvat Gram positieve bacteriën (Streptococcus,..), Mycoplasma (Mycoplasma spp) en sommige Gram negatieve bacteriën (Mannheimia haemolytica, Pasteurella multocida). Kruisresistentie met andere macroliden kan ontwikkelen. Zulke resistentie is meestal plasmide gemedieerd in streptococcen en staphylococcen.
Farmacokinetiek (kalf)
Na orale toediening wordt spiramycine snel geabsorbeerd en wijdverspreid in weefsels en serum. Spiramycine passeert de bloed-hersenbarrière niet. De binding aan eiwitten is laag. De hogere weefselconcentraties worden gevonden in de longen, milt, nieren, lever en botten. Spiramycine ondergaat een enterohepatische kringloop en wordt voornamelijk uitgescheiden via de feces als actief neospiramycine.
Meer lezen?
Meer informatie over werkzame stoffen kunt u vinden in het Fink-Gremmels repertorium.
Producten
Producten met spiramycine:
